Τα θηλώματα και τα κονδυλώματα είναι μικρές αναπτύξεις στο δέρμα ιικής φύσης. Πρέπει να είστε σε θέση να τις διακρίνετε για να εντοπίσετε εγκαίρως δυνητικά επικίνδυνους σχηματισμούς και να λάβετε τα απαραίτητα μέτρα. Το κύριο πράγμα που διαφοροποιεί τα θηλώματα από τα κονδυλώματα είναι η φύση του αιτιολογικού παράγοντα του ιού.
Αιτίες νεοπλασμάτων
Ο ιός των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV) έχει περισσότερα από εκατό διαφορετικά στελέχη. Ο HPV εισέρχεται στο σώμα μέσω οικιακής επαφής ή σεξ χωρίς προφυλάξεις. Είναι πιθανό το παιδί να μολυνθεί από τη μητέρα ενώ περνάει από το κανάλι γέννησης.
Ο σχηματισμός αναπτύξεων υποδηλώνει την ταχεία κυτταρική διαίρεση στο βασικό στρώμα του δέρματος. Αυτό συμβαίνει υπό την επίδραση ενός ιού, η ενεργοποίηση του οποίου, στις περισσότερες περιπτώσεις, σχετίζεται με μείωση της ανοσολογικής άμυνας. Ανάλογα με το φορτίο, στο σώμα εμφανίζονται θηλώματα ή κονδυλώματα.
Χαρακτηριστικά χαρακτηριστικά των θηλωμάτων
Το Papilloma είναι ένα καλοήθη νεόπλασμα που δεν προκαλεί δυσφορία παρά μόνο αισθητικά. Χαρακτηριστικά χαρακτηριστικά των θηλωμάτων:
- μαλακή ομοιογενής δομή.
- η παρουσία ενός ποδιού.
- μικρό μέγεθος (έως 10 mm σε διάμετρο).
- μέτρια χρώση.
Τα θηλώματα εντοπίζονται σε κάθε μέρος του σώματος, με εξαίρεση τους βλεννογόνους των γεννητικών οργάνων. Κατά κανόνα, το χρώμα της ανάπτυξης ποικίλλει από φυσικό τόνο δέρματος έως ροζ-κόκκινες αποχρώσεις, αλλά τα θηλώματα με μεγάλη χρωστική ουσία δεν είναι επίσης παθολογία. Η ανάπτυξη τρίχας στο σώμα ενός θηλώματος είναι μια παραλλαγή του κανόνα.
Τα θηλώματα είναι ακίνδυνα εάν δεν ενοχλούν τον ασθενή και δεν τραυματίζονται τυχαία στην καθημερινή ζωή. Ο σχηματισμός αναπτύξεων αυτού του τύπου οφείλεται στη δράση των στελεχών 2, 7 και 28 του ιού. Μπορείτε να μολυνθείτε από αυτούς τους τύπους HPV στην καθημερινή ζωή και κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής.
Χαρακτηριστικά των κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων
Υπάρχουν δύο τύποι κονδυλωμάτων - μυτερές αναπτύξεις και ευρείες. Ο πρώτος τύπος εμφανίζεται με λοίμωξη από HPV και οι ευρείες αναπτύξεις είναι ένα από τα συμπτώματα της σύφιλης.
Οι θέσεις των κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων είναι βλεννώδεις μεμβράνες, κυρίως της ουρογεννητικής περιοχής, καθώς και πτυχώσεις του δέρματος που υπόκεινται σε τριβή στα ρούχα.
Η δομή των κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων είναι θηλώδης. Οι σχηματισμοί συνδέονται με ένα λεπτό στέλεχος, οι αναπτύξεις τροφοδοτούνται από μικρά αγγεία και τριχοειδή αγγεία. Σε αντίθεση με τα θηλώματα, τα κονδυλώματα είναι συχνά φλεγμονώδη και το έλκος του αναπτυξιακού σώματος είναι πιθανό.
Τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων προκαλούνται από 16, 18, 54 στελέχη του ιού. Αυτοί οι τύποι HPV είναι δυνητικά επικίνδυνοι, ειδικά για τις γυναίκες. Υπάρχει άμεση σχέση μεταξύ αυτών των τύπων ιών και της ανάπτυξης καρκίνου του τραχήλου της μήτρας. Η μόλυνση εμφανίζεται μέσω σεξουαλικής επαφής.
Πώς να διακρίνετε τα θηλώματα από τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων
Η εξωτερική διαφορά μεταξύ των αναπτύξεων φαίνεται καθαρά στη φωτογραφία - τα θηλώματα είναι ομοιογενή, ενώ τα κονδυλώματα έχουν λεπτή θηλώδη δομή.
- Η διαφορά μεταξύ θηλώματος και κονδυλωμάτων έγκειται στο χρώμα της ανάπτυξης. Τα θηλώματα μπορεί να είναι πολύ χρωματισμένα, το χρώμα των κονδυλωμάτων είναι συνήθως ανοιχτό και δεν διαφέρει από τους βλεννογόνους.
- Ο HPV, ο οποίος προκαλεί την ανάπτυξη θηλωμάτων, εξαπλώνεται μέσω οικιακής επαφής, χρήσης προϊόντων προσωπικής φροντίδας, ακόμη και χειραψίας (για μικροτραύματα στο δέρμα). Τα κονδυλώματα μεταδίδονται μόνο σεξουαλικά.
- Τα κονδυλώματα φλεγμονώνονται. Τα θηλώματα μπορούν να αυξηθούν σε μέγεθος και να αναπτύξουν σημάδια φλεγμονής και πόνου, αλλά μόνο ως αποτέλεσμα τραυματικού αποτελέσματος.
- Το σχήμα των θηλωμάτων είναι κυρίως ένα στρογγυλό ή οβάλ "κεφάλι" που βρίσκεται σε ένα μαλακό στέλεχος. Τα κονδυλώματα έχουν ακανόνιστα περιγράμματα και μπορούν να τοποθετηθούν σε ομάδες. Η στένωση από το στέλεχος μέχρι το τέλος είναι χαρακτηριστική των κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων, γεγονός που τους επιτρέπει να διακρίνονται από τα θηλώματα.
- Η εμφάνιση αναπτύξεων διαφορετικών τύπων οφείλεται σε διαφορετικά στελέχη του ιού.
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε την κύρια διαφορά μεταξύ θηλώματος και κονδυλωμάτων - οι αυξήσεις στα γεννητικά όργανα και τους βλεννογόνους πρέπει να αφαιρεθούν.
Γιατί οι αυξήσεις είναι επικίνδυνες;
Τα θηλώματα και τα κονδυλώματα θεωρούνται συμβατικά ως ασφαλή νεοπλάσματα στο δέρμα, αλλά στην τελευταία περίπτωση ο κίνδυνος εκφυλισμού καλοήθων κυττάρων σε κακοήθη κύτταρα είναι υψηλότερος.
Τα κονδυλώματα είναι δερματικές εκδηλώσεις της δράσης των ογκογόνων τύπων ιού. Χρόνια έρευνα έχουν εντοπίσει μια σχέση μεταξύ του HPV και του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας. Η έγκαιρη διάγνωση με περαιτέρω αφαίρεση των κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων βοηθά στη σημαντική μείωση του κινδύνου καρκίνου στις γυναίκες.
Οι αυξήσεις μπορούν να εντοπιστούν όχι μόνο στο δέρμα και τα εξωτερικά γεννητικά όργανα, αλλά και στον κόλπο και τον τράχηλο. Λόγω των ιδιαιτεροτήτων της κυκλοφορίας του αίματος στα γεννητικά όργανα, το κονδύλωμα λαμβάνει επαρκή διατροφή και μπορεί να αναπτυχθεί γρήγορα. Στη γυναικολογία, υπάρχουν περιπτώσεις όταν τα κονδυλώματα στο κολπικό τοίχωμα έχουν φτάσει σε διάμετρο έως 10 cm.
Σημειώσεις για την αφαίρεση
Τα κονδυλώματα πρέπει να αφαιρεθούν, ακόμη και αν δεν προκαλούν ενόχληση. Αυτό οφείλεται κυρίως στον κίνδυνο μόλυνσης από τον σεξουαλικό σύντροφο.
Η αφαίρεση ή η αφαίρεση των θηλωμάτων στο δέρμα είναι προσωπική υπόθεση για κάθε ασθενή. Ο κίνδυνος εκφύλισης καλοήθων θηλωμάτων σε ογκολογικό νεόπλασμα αυξάνεται όταν το αναπτυσσόμενο σώμα έχει υποστεί βλάβη. Αυτό μπορεί να προκληθεί από τρίψιμο ενδυμάτων, τυχαία ζημιά από νύχια ή πανί κατά τη διάρκεια των μέτρων υγιεινής.
Πρέπει να δείτε δερματολόγο εάν:
- Το θηλώμα έχει αυξηθεί πολύ σε μέγεθος.
- αισθάνεται δυσφορία κατά το πάτημα.
- Σημειώνεται αιμορραγία ή πυώδης έκκριση.
- το δέρμα γύρω από την ανάπτυξη γίνεται φλεγμονή.
Χρειάζονται πέντε λεπτά για να αφαιρέσετε τα συντρίμμια. Η διαδικασία είναι σχεδόν ανώδυνη. Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι η έγκαιρη διάγνωση επιτρέπει την έγκαιρη ανίχνευση της έναρξης του εκφυλισμού των κυττάρων και σταματά την ανάπτυξη της ογκολογίας.
Πώς αφαιρούνται οι υπερκατασκευές;
Οποιαδήποτε ανάπτυξη του δέρματος πρέπει να αφαιρεθεί από έναν επαγγελματία. Η αυτοκαυτηρίαση των θηλωμάτων με τη βοήθεια λαϊκών θεραπειών δεν είναι πάντα αποτελεσματική. Η αφαίρεση των κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων στο σπίτι απαγορεύεται αυστηρά.
Πριν από τη διαδικασία, είναι απαραίτητο να διεξαχθεί μια σειρά εξετάσεων. Αρχικά, εξετάζεται το αίμα του ασθενούς για να προσδιοριστεί ο τύπος του ιού που προκάλεσε την εμφάνιση νεοπλασμάτων.
Με πολλαπλά κονδυλώματα, ο ασθενής συνταγογραφείται αντιική και ανοσορρυθμιστική θεραπεία. Αυτό θα σας επιτρέψει να σταματήσετε τη διάδοση του ιού και να προετοιμάσετε το ανοσοποιητικό σας σύστημα να καταπολεμήσει τον HPV. Για να απαλλαγείτε από κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων, αλοιφές με ανοσοδιεγερτικό στη σύνθεση (για παράδειγμα, φάρμακα με βάση ιντερφερόνη) θα βοηθήσουν. Τέτοια φάρμακα διατίθενται με τη μορφή υπόθετων, τα οποία μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για την επιτυχή καταπολέμηση της ανάπτυξης στα τοιχώματα του κόλπου.
Μέθοδοι για την αφαίρεση της συσσώρευσης:
- Κρυογονική καταστροφή.
- Ηλεκτροπηξία;
- Καύση λέιζερ?
- Απόσταση με μαχαίρι ραδιοφώνου.
- Εκτομή με νυστέρι.
Όταν αφαιρούνται τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων, ο ιστός που λαμβάνεται από τη διαδικασία αποστέλλεται για ιστολογική ανάλυση. Για το σκοπό αυτό ενδείκνυται χειρουργική αφαίρεση ή αφαίρεση λέιζερ.
Η ηλεκτροπηξία είναι καυτηριασμός νεοπλασμάτων. Η μέθοδος έχει αποδείξει την αξία της στην αφαίρεση μικρών θηλωμάτων.
Η κρυοδόμηση χρησιμοποιείται για την αφαίρεση νεοπλασμάτων στο δέρμα, αλλά όχι σε βλεννογόνους. Το υγρό άζωτο εφαρμόζεται στην ανάπτυξη, η οποία προκαλεί νέκρωση των κυττάρων, με αποτέλεσμα το θηλώματα απλώς να εξαφανίζεται.
Η αφαίρεση ραδιοκυμάτων ή το μαχαίρι ραδιοφώνου, είναι μια αποτελεσματική και σχεδόν ανώδυνη μέθοδος αφαίρεσης κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων. Υπό την επίδραση των ραδιοκυμάτων, τα κύτταρα του νεοπλάσματος καταστρέφονται. Η διαδικασία πραγματοποιείται με τοπική αναισθησία.
Η καύση λέιζερ των κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων ενδείκνυται για μεγάλο αριθμό αναπτύξεων. Τα πλεονεκτήματα της διαδικασίας είναι ο καυτηριασμός των αγγείων και των τριχοειδών που παρέχουν το σχηματισμό. Η έκθεση δεν αφήνει ίχνη στο δέρμα και αποκλείεται ο κίνδυνος αιμορραγίας. Η πλήρης αποκατάσταση της επιδερμίδας μετά την αφαίρεση συμβαίνει εντός 5-7 ημερών.
Οι λαϊκές θεραπείες δεν χρησιμοποιούνται για την αφαίρεση των κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων λόγω του υψηλού κινδύνου βλάβης των βλεννογόνων από επιθετικά συστατικά της σύνθεσης. Αλκαλικά φαρμακευτικά παρασκευάσματα απαγορεύονται επίσης.
Για να μάθετε πώς τα κονδυλώματα διαφέρουν από τα θηλώματα, μια φωτογραφία θα βοηθήσει. Συνιστάται να συμβουλευτείτε το γιατρό σας εάν εμφανιστούν σχηματισμοί στα γεννητικά όργανα και να μην προσπαθήσετε να τους αφαιρέσετε μόνοι σας.